Defter "im" . . .

"Sabahın keskin diriliğini hissettiği sokakta hafif titremekli ilerliyordu. Varacağı yer, her zamanki mekânıydı. Kafasında ücretsiz konaklayan bin bir türlü düşünceyle birlikte buğulu bir gerilime adım adım yaklaşan ama geri kaçmayı da isteyen bir kişilik gösterisiydi onunkisi. Gösteri artık bir tür göstergeye dönüşmüştü sanki. Göstergenin üzerindeki her biçimsel birim, kendi içinde ayrımlanıyordu. Dairesel bir yapıyı oluşturuyormuş gibiydi ama, dışa doğru ayrımlaşan yönelimleri tersine doğru bir iç odaklı merkezde bütünleniyor ve noktasal keskinliğini oluşturuyordu."

  © A. D. 2004