Defter "im" . . .
"Gerilimin sus payı var mıdır bilinmez. İleriye ötelenmiş birkaç sözcük içinden eski akşamları arardı gözü. Aldırışlar tanınmıyordu artık ve düşlerde kalmış sözcükler vardı bir arada birbirini tanıyan.
İnsanlığın suçu değildi ki bu olanlar. Onlar kendini zaten varlamışlardı zamanda, zamanları gelecek diye. Adresler takip edilemezdi, adreslerindeki insanlar takip edilebilirdi. Başkalaşmak garip ve aynı zamanda ilginç bir alaşım oluşturuyor kendi içinde. Gırtlağının karanlığına sığınıyordu her defasında sessizlik kendini titreştirip hakim olana kadar zamana. Sonra, sakince uzaklaşıyordu kendinden ve etrafını kolaçan edip uyumak istiyordu dışarısında.
Sonlar hep sivriltilmişti ve gülücükler maskelenmekteydi üzerlerinde. Ve o sessizlikte bir sıyrılma duydu. Gelinen bir yere mi varmıştı yoksa ..."
© A. D. 2004