Defter "im" . . .

“Karanlığın bir ucundaki ölü kuşlara hikayeler okuyan tahliye edilmiş selamlama sözcükleri destan tarlasına girdap fidanları ekiyorlardı. Yanlış şekliyle biçimlendirilmiş boşluklarda O arka penceresini arıyordu. Akıp geçtikçe an tarihten ayıklanıyordu. Her şey düpedüz iğretiydi. Yasak yapaylar her şeyi örtmüştü. Yabancı tanıklar bile karanlıkla hesaplarını tanıştırmamıştı. İçinde barındığı kelimeyi, kelimeleri patlatma olasılığı vardı ama. Ne zaman başarılacaktı. Dengenin arayışına yalnızlık yapıştırılmış kendiliğindenliğine aldırmadan yapay yaratmaları aldatıyordu. Kimi eskilendiği ana yakın bildikler, vitrin maskları misali tarlaların hep ardılıklarından çalınmışlardı. Kaçırılmış kelimeler birbirlerine yaklaşmalıydılar. Turuncunun maviliğini istemiyordu”

  © A. D. 2000